สำหรับบางคนกระเป๋าถือดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นและผิวเผินที่ระบุไว้เพื่อนำสิ่งของของเราจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง แน่นอนว่ามีระดับมุมมองนี้แตกต่างกันไปด้วยการใส่ใจในสิ่งที่กระเป๋าของพวกเขาดูหรือรู้สึกเหมือนมากขึ้น แต่ไม่ได้ให้ความคิดมากเกินกว่าฟังก์ชั่นของมัน จากนั้นก็มีคนอย่างเราซึ่งกระเป๋ารู้สึกเหมือนเป็นส่วนขยายของตัวเองทำให้ทางเลือกของสิ่งที่จะพกพารู้สึกถึงความคิดที่มากขึ้นและเป็นส่วนตัวมาก
ในขณะที่ฉันไม่เคยอยู่ในตำแหน่งที่จะได้รับของขวัญหรือสินค้าฟุ่มเฟือยเลยสำหรับเรื่องนั้นฉันมักจะงบประมาณและประหยัดเอง ถึงกระนั้นฉันมักจะฝันกลางวันเกี่ยวกับความน่าตื่นเต้นที่ต้องอยู่ในวันเกิดหรือในช่วงเทศกาลวันหยุดหรือแม้แต่ ‘เพียงเพราะ’ เพื่อดูสีเขียว bottega, Louis Vuitton Saffron สีเหลือง, Prada Blue หรือกล่องสีอะไรก็ตามที่คุณต้องการ ต้องการเปิดขึ้นนั่งที่นั่นด้วยชื่อของคุณ ความคาดหวังของสิ่งที่อยู่ภายใต้สีของความฝันของคุณทั้งหมดห่อด้วยธนูสวย ๆ ที่อ่านชื่อของนักออกแบบที่คุณชื่นชอบ อ่าฝัน…ใช่มั้ย
ยิ่งฉันมีอายุมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งพบว่ากระเป๋าถือของฉันเป็นและฉันต้องการมากกว่าการซื้อของฉันอย่างระมัดระวังวิเคราะห์สไตล์ที่หลากหลายที่ฉันต้องการและขนาดและสีที่นำเสนอ ตัวกระเป๋าเองนั้นมีอะไรมากกว่ากระเป๋ามันเกี่ยวกับกระบวนการและเป็นกระบวนการที่ใกล้ชิด กระเป๋าจำนวนมากในวันนี้มีค่าใช้จ่ายที่น่ารักและถ้าผู้ให้นั้นแน่ใจว่ากระเป๋านั้นเป็น“ หนึ่ง” อย่างแท้จริงโดยส่วนตัวแล้วฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะออกอากาศด้านข้างของความระมัดระวังและเสนอให้พาคนที่คุณรักไปซื้อของ บัตรของขวัญสำหรับสิ่งที่คุณใช้จ่ายอย่างสะดวกสบาย
จากมุมมองของผู้รับการเปิดสิ่งที่น่าผิดหวังแค่ไหนที่คุณไม่ได้รักจริงๆ โดยส่วนตัวแล้วความคิดที่จะผิดหวังและความวิตกกังวลที่ฉันจะรู้สึกไม่ชอบอะไรที่มีราคาแพง แต่ไม่ต้องการทำร้ายความรู้สึกของผู้ให้โดยการพูดอะไรบางอย่างก็เพียงพอแล้วสำหรับฉันที่จะถามความคิดของสินค้าฟุ่มเฟือยเป็นของขวัญ แม้ว่าในทางกลับกันจะมีของขวัญใด ๆ ที่มีอารมณ์อ่อนไหวมากกว่ากระเป๋าเงินสำหรับนักสะสมถ้ามันไปใช่ไหม? สำหรับตอนนี้ฉันจะบอกว่าดำเนินการด้วยความระมัดระวังในทุกด้าน
คุณคิดอย่างไร? คุณจะให้ใครบางคนเลือกกระเป๋าให้คุณเป็นของขวัญหรือไม่? หรือกระเป๋าถือเป็นรายการที่คุณต้องการเลือกตัวเองหรือไม่?